Σάββατο 28 Μαρτίου 2009

ΘΕΛΩ

Δεν ειναι μονο για αυτον..ειναι η αισθηση τοσων ανεκπληρωτων.Τοσες αποτυχιες τοσα καταπιεσμενα θελω.Ποτε δεν μπορεσα να κερδισω αυτο που ηθελα..και οταν αγαπουσα αυτο που ειχα το εχανα.

Η μονη σχεση η οποια μου φερνει δακρυα ειναι εκεινη..ισως η μονη αληθινη η η πιο δυνατη..τι να πω.Δεν ξερω ποτε σταματησα να δινω αξια στη λυπη.Ποτε σταματησα να μαχομαι.Ακουω γυρω μου ευτυχισμενες ιστοριες και αναρωτιεμαι τι χρειαζεται για να νιωσω ετσι αλλη μια φορα..

Θελω κατι σταθερο,αγαπησιαρικο,συντροφικο..μια αγκαλια ζεστη για παντα..
Θελω κατι απλο,ηρεμο να με παρει αγκαλια και να μου πει οτι ολα θα πανε καλα μην φοβασαι..

Θελω και αλλες στιγμες σαν εκεινες...που μου εδωσαν πνοη,ονειρα,ελπιδα.Οτι αυτο το γλυκο υπαρχει και ξερεις κατι?το ενιωθα αληθινο,πραγματικο.

Θελω να κοιμηθουμε αγκαλια,να νιωθω την ανασα σου στο λαιμο μου οπως οταν γερνεις ελαφρα το κεφαλι σου και σε φιλαω.

Θελω ανταποκριση για μια φορα στη ζωη μου..γιατι τωρα αξιζει,ειναι τοσο καλο παιδι..

Θελω λιγη χαρα...

ΕΓΩ

Υπάρχουν λόγοι για τους οποίους δημιούργησα αυτο το blog και είναι ο εξής ένας:
Η δυνατοτητα να γκρινιαζω,να μελαγχολω,να σιχτιριζω και να παραπονιεμαι..οκ να μοιραζομαι και τις χαρες μου αλλα αληθεια,ποσες γραμμες νομιζουμε οτι θα μας παρει αυτο..?

Είμαι ενα χαρουμενο και αισιοδοξο πλασμα.Ηρεμο.Διπλωματικο.Και μεχρι τωρα η ζωη μου φαιρεται σαν να με γουσταρει.Εκτος απο την συναισθηματικη ζωη.Και μεσα στα τοσα καλα σε ποιον να πεις τον πονο σου..?

Μοναξια μεσα σε κοσμο..το χειροτερο ειδος..και λαθος επιλογες η μια πανω στην αλλη.
Καποτε μου ειπε καποιος οτι αν ημουν αδερφη του θα φοβοταν μην με εκμεταλευτουν..
Και τον χαρακτηρισα χαζο..κακοπιστο..
Αλλα ετσι νιωθω απο εκεινη μερα.Ενας τροπος να περασει ευχαριστα ενα βαρετο ταξιδι.Μια αγκαλια χωρις προσωπο,χωρις δευτερη σκεψη για συνεχεια η επαναληψη.

Νιωθω χαζη να παραπονιεμαι..αλλα αυτο το κανω και στη ζωη μου οποτε εδω θα βαλω τα δυνατα μου να λεω τα πραγματα ακριβως οπως θα ηθελα να τα νιωθω..χωρις αμυνα.
Θα βγαλω μπροστα την μελαγχολια που απο παντα ειχα αλλα επνιγα.Τον πονο που παντα εκρυβα και αγνοουσα.

Στο ονομα της ευρεσης της ταυτοτητας μου.Για να βρω ποια ειμαι και τι νιωθω..Γιατι καπου στην πορεια το εχασα το θεμα.So..κουραγιο..και καλο group therapy my self..